Vliegtuig 27-11-2013
Vlak voor vertrek nog een felicitatiebrief van de Commissaris van de koning in Noord Holland ivm het ridder lintje. Erg leuk (en lekker belangrijk :-) ).
Door Rietje die samen met Philippe in Barts huis verblijven, naar Schiphol gebracht. Lux! Vouwfietsen in kleine dozen hoeve nu niet op het dak zoals de vorige keer. Op Schiphol bellen we nog even met Jans Ma. Ze is hartelijk en warm en begrijpt dat Jan (weer) een lange reis gaat maken.
Malaysian Airways geeft om 15.00 uur het avondeten en zo komen we alvast in het nieuwe tijdritme. Om 18.00 uur (dus 1.00uur in Kuala Lumpur) vallen we in slaap.
Hanoi 28-11-2013
Via 1,5 uur overstap in Kuala Lumpur landen we om 12.30 uur in Hanoi. Hier in Vietnam is het 6 uur later dan in Nl, dus in Nl 6.30 uur. Goedemorgen/middag.
Vlot met fiets door douane en daar ja hoor daar staat onze chauffeur met bordje ‘Bart’. Nog nooit zo lux opgehaald op het vliegveld. Heren op leeftijd?
Appartement (in Nl geboekt via airbnb, 38 euro per nacht) is ruim. Met lift naar 6e etage. Daar woonkamer met open keuken en trap naar boven waar slaapkamer en terras is. We pakken als eerste de fietsen uit. Ziet er onbeschadigd uit allemaal.
Even de straat op. Herinneringen van Vietnam 5 jaar geleden komen meteen boven drijven. We voelen ons meteen thuis. Even tussen de honderden brommertjes fietsen. Hoe ging het ook al weer. Met de flow mee. Gewoon met de flow mee. Niet aarzelen, gewoon gaan en oversteken als nodig en al het verkeer ontwijkt je en wij ontwijken relaxed de auto’s en brommertjes. Auto’s zijn minder wendbaar maar rijden in het tempo van de brommertjes.
Dan even een jetlag slaapje en ’s avonds weer de straat op, op zoek naar een eettentje. Nou die zijn er om de 25 meter. Bij een familierestaurantje leggen ze uit hoe je een Lao eet. Een bouillon waar je zelf vlees en groente in gooit en even later er met stokjes (we kunnen het nog) weer uit vist en op eet. Als laatste, leggen ze uit, doe je er de noedels in, maar dan zijn we al lekker zat. Welkom terug in Vietnam.
Hanoi 29-11-2013
Jetlag bijna over. ’s Nachts nog wel een paar keer wakker. Het is winter in Vietnam dat betekent dat
het overdag 19 graden is en ’s nachts 14. Koel dus. De komende dagen wordt het rond 24-26 graden overdag, dat klinkt beter. Maar geen regen in ieder geval.
Fietsen parkeer je natuurlijk in de winkel
We verkennen de stad weer op de fiets. Bart moet nieuwe brillenglazen, de huidige glazen zijn te sterk. Dat wisten we al in Nederland, maar gewacht tot nu. Het plan is om in het oude montuur nieuwe glazen te zetten. De opticien via de hoteleigenaar doet een oogmeting, maar Bart vindt het te primitief en vertrouwt het niet helemaal. Hij vraagt naar een dokter en we worden doorverwezen. De dokter blijkt een grote opticien met profi oogmeting apparatuur aangevuld met de traditionele kaart met letters en gelukkig ook symbolen met rondjes met een opening naar links, rechts, onder en boven. Dus kan Bart aanwijzen waar hij de opening ziet. Beide ogen een stuk minder sterke glazen. Als we een mooie titanium montuur voor weinig geld zien, zijn we meteen om. Ook een nieuw montuur. En een nieuwe zonnebril met glazen op sterkte. Morgen klaar.
We gaan ook op zoek naar een dun 2 persoons laken, omdat de meeste hotels alleen kriebel dekens hebben om onder te slapen. Ook op het lijstje antimuggenspray met DEET, een vietnamees mobiel/internet kaartje. Leuk om de stad te verkennen met zulke praktische doelen. Vakantie!
’s Avonds weer wandelend de stad in. We lopen langs een chique uitziend frans restaurant, waar we hartelijk ontvangen worden. We bestellen een fles franse wijn (Vietnam was een franse kolonie, dat merk je o.a. aan frans stokbrood wat je op iedere straathoek kan kopen) en een drie gangen menu. Niet goedkoop en een mooie aanleiding en plek om Bart eens bij te praten over alle geheimen die Jan moest bewaren i.v.m. de aanvraag voor Barts Ridder in de orde van Oranje Nassau. Wanneer en waarover overlegde Jan met Zilla, namens de feestcie. de motor achter de aanvraag? Wie wist er wel/niet van af? Wanneer werd duidelijk dat Bart een lintje zou krijgen? Etc. etc. Een heerlijke avond en diepe dankbaarheid voor zoveel mensen.
Hanoi 30-11-2013
We halen de brillen op en fietsen door de oude stad. Dan over de oude ijzeren brug van ongeveer 1km lengte. Aan de overkant wordt de stad al dorpser met modderpaden. We maken een foto als we door een groente en vlees markt fietsen. Als we weer terug de brug over zijn is de batterij van de gps leeg en verdwalen we meteen. Voor dit soort gevallen hebben we het fototoestel. Daar zitten dezelfde batterijen in. De gps brengt ons weer vlot thuis.
’s avonds gourmetten we voor 5 euro pp incl. Hanoi bier in een klein restaurant, d.w.z. garage met tafeltjes en hoge stoelen. Meestal zijn het van die kinderkrukjes waar de Vietnamezen op zitten.
Hanoi 01-12-2013
Jan haalt voor het ontbijt bruin brood bij de bakker tegenover. En ook meteen een simkaartje met Vietnamees nummer voor de maand december.
In de toeristenwijk lunchen we voor een paar euro bij de Indiër. We buiken uit op twee bankjes bij het grote meer midden in de stad. We gaan even op de bankjes liggen en kunnen net nog even een hazenslaapje van een paar minuten doen, voordat we ruw gewekt worden do or de politie. Het is niet de bedoeling dat je op de bankjes gaat liggen. Maar we zijn weer fit genoeg om op de fiets te springen.
Heerlijk dat er geen saaie zondagsrust is. (Bijna) alles is open en gewoon. De tweepersoons lakenstof die we gisteren vonden is vandaag omgezoomd en dus halen we die op. We brengen het meteen naar de wasserette waar het voor 1 euro gewassen en gestreken wordt.
’s Avonds fietsen we langs een modern uitziende tent. Daar eten we lekker en krijgen 2 glazen wijn voor de prijs van 1. Omdat we al een fles besteld hadden krijgen we in een mooi tasje een fles wijn mee naar huis. Alleen al de aandacht en verzorgdheid waarmee ze het inpakken is al prachtig.
Hanoi 02-12-2013
Een onverlaat in het hotel heeft vannacht de bonkige wasmachine en daarna de droger die op onze etage staat aangedaan. Bart slaapt er wel door heen, Jan wordt regelmatig wakker en blijft dan wakker.
Vandaag proberen we een visum voor Myanmar (Birma) aan te vragen. We googelen waar de ambassade is en wat de benodigdheden zijn. Jan doet een paar fake-boekingen omdat ze willen weten in welke hotels we gaan verblijven. Dat weten we natuurlijk nog niet.
De gps brengt ons op de fiets er naar toe maar halverwege bedenkt Bart dat hij zijn paspoort niet bij zich heeft. We stallen de fietsen en Bart onderhandelt met een brommertaxi die hem even heen en weer brengt. Jan wandelt in de omgeving rond en maakt een afspraak met een pedicure. Weer terug met paspoort, laten we nog even snel pasfoto’s maken. Net op tijd zijn we bij de ambassade. Maar ze willen ons geen visum geven. Te ingewikkeld? Over land de grens over met een fiets? Vraag het maar in Bangkok aan! Maar daar komen we niet. Dan in Laos … Of Kuala Lumpur! Daar was u toch? Ja, maar alleen transit. Etc. etc. kom anders morgen maar terug of vanmiddag eventueel. Maar wat wilt u dan dat we meenemen? We blijven super vriendelijk. Een A4 met ons reisplan in Myanmar en alle bewijzen van boekingen in hotels. Ok.
Jan heeft het helemaal gehad en gaat naar de pedicure (wat meer een nagelstudio blijkt te zijn J) en Bart gaat op zoek naar een internetcafé. Hij vind een winkeltje van 1 bij 3 meter met twee computers en 2 grote kopieerapparaten en snel internet. In anderhalf uur google hij (fake-)boekingen bij elkaar door in de 4 hotels via booking.com de precieze data en onze namen en gegevens in te vullen, dat niet te verzenden maar uit te printen. Terug naar de ambassade en spannend … ja zo is het goed. Vrijdag kunnen we het visum afhalen (na 20 U$ dollar p.p. betaald te hebben). Nu maar afwachten want op het formulier stond dat het alsnog afgewezen kan worden …
Jan haalt Bart bij de ambassade op en neemt hem mee waar hij lunchte. In een steegje bij twee jonge meiden is een tentje met heerlijk verse mie en groente. We fietsen langs een tempelcomplex waar we veel toeristen zien. We gaan naar binnen. Het blijkt een universiteit uit 1100 of zoiets te zijn.
Na een eindmiddag slaapje besluiten we pizza te halen en eten we thuis (met de fles wijn van gisteren). Bart begint met dit verslag en Jan maakt de website klaar en voorziet de foto’s van onderschriften. Hij wil thema’s beschrijven zodat andere reizigers er ook wat aan hebben.
Hanoi 03-12-2013
Vannacht had Jan weer een slechte nacht omdat weer de wasmachine +droger draaide. Na het gebruikelijke ontbijt met bruinbrood, thee, jam en banaan fietsen we naar het andere eind van de stad om Ho Chi Minh een eer te bewijzen. Het Mausoleum is al dicht, maar we hebben toch al niet veel zin om lang in een rij te staan. Maar het museum over deze leider die de Franse kolonialisten verdreef is interessant met mooie communistische kunst uit de 20e eeuw. Ook Chagall en Picasso (replica?) hangen er ivm de broederschap met de Spanjaarden tijdens de burgeroorlog tegen de fascisten.
We fietsen prachtig langs een groot meer met veel bankjes en restaurantjes. Het is inmiddels 24 graden geworden. Heerlijk zo. Om de terugweg halen we het laken bij de wasserette op.
We eten bij een straattentje rijst met 4 groentes en gehaktballetjes (samen 190.000 dong is ongeveer 6 euro 30 cent). Bart schrijft het verslag af en Jan valt al lezend in slaap onder het nieuwe kriebelvrije laken.
Hanoi 04-12-2013
Terwijl Bart het verslag typt, maakt Jan beneden het ontbijt. Vandaag veel met onze gedachten bij Carl in NL. Hij is opnieuw voor onderzoek in het ziekenhuis. Wel of niet opereren?
Vanmorgen is Jan's morgen. We gaan naar de computerstraat. Daar aangekomen eerst koffie. Maar waar vind je een bakker voor lekkers bij de koffie en dan waar hebben ze lekker Latte en Café Americano? Als we straks de stad uit zijn, krijgen we nog genoeg koffie op z'n vietnamees. We fietsen heel wat rond en vinden een heerlijk koffie voor Bart (zonder melk) en een lauwe bak voor Jan :-( Zo zie je maar weer waar we vooral mee bezig zijn. Eten, drinken vinden, reizen en slapen.
We kopen een mooi, klein en toch stevig toetsenbord met muis.
's Avonds met bus 8 (wat is het toch leuk om met de stadsbus te gaan) naar de oude stad en eten op een dakterras met uitzicht over het meer. Binnen is een bedrijfsuitje met diner en natuurlijk Karaoke. Wij bekijken het vanuit ons terras buiten door de ramen. Vrolijk vermaak tijdens het eten.
Hanoi 05-12-2013
Sinterklaas
Ook in de art-gallery parkeren we binnenWe bezoeken enkele galeriën. In de winkelstraten waar toeristen komen veel kitsch en super knap nageschilderde Van Goghs en Picasso's. Maar ook een paar 'echte' galeries met museum-waardige kunst. We blijven lang bij een abstract rood doek met een heel klein bootje ergens onder aan, staan. Iets voor Zandvoort? Als we 's middags nog eens gaan kijken, valt het toch wat tegen.
Bij de kathedraal zitten we 1,5 uur op een dakterras op de 5e verdieping met mooi uitzicht over de stad. Jan gaat tussendoor even door de wijk wandelen, Bart dommelt op zijn stoel in slaap, leest de Volkskrant met de wifi, drinkt een bananenmilkshake. Vakantie!
We fietsen langs de opera en kopen bij de straatventers 2 kaartjes voor het concert van vanavond. Het vietnamees Symphoniker met een japanse pianist. Sibelius (Finnlandia), 2e van Rachmaninov (met Japanse pianosolist) en Dvorak (weet niet meer wat :-()). We hebben zaalplaatsen voor 10 euro p.p. We doen thuis de was, slapen even, mailen Barts feescie met een grote dank, en eten weer heerlijk met een Hanoi's biertje vlak bij de Opera.
De zaal is mooi barok, een klassieke bonbonnière. Het concert is goed, misschien wat grof gespeeld, maar daar hebben we geen verstand van.
De laatste nacht in Hanoi, krijgen we morgen onze visum voor Birma?
Hanoi 06-12-2013
We mogen later uitchecken, dus als we naar de ambassade van Myanmar gaan, laten we de fietstassen nog even in het hotel.
Bart koopt nog een dunne nep-Nike regenjas, want over een week wordt veel regen voorspeld.
We zijn zenuwachtig want wel/geen visum bepaalt onze reisroute.
We lunchen nog een keer in het steegje bij de 2 meiden met wederom een mango/banaan-shake voor 20.000 dong (70 eurocent) toe bij het winkeltje een paar huizen verder op.
Dan parkeren we de fietsen voor de ambassade en tatatarata ... binnen 10 minuten staan we buiten met prachtige visa's in onze paspoorten. De stijve guard van de ambassade halen we (gemakkelijk) over om een foto te maken.
Dit betekent geen Zuid Vietnam en Cambodja, maar via Laos en Noord-Thailand naar Birma.
We halen onze bagage op en als we op het busstation aan komen, staat de bus naar Haiphon op het punt van vertrekken. De fietsen kunnen onder in de bus, zeker als we laten zien dat ze kunnen vouwen. Jan is praktisch en doelgericht. Hij klikt nog snel even 1 trapper van zijn fiets, zodat de fiets stabieler ligt. Bart irriteert zich en vindt dat Jan het veel te gehaast doet. De bus wacht wel (dokterzoontje gedrag :-) ). Jan is juist blij dat we mee kunnen, dus actie! We hebben het er later in de bus nog even over.
En daar rijden we. In het gangpad van de touringcar worden steeds meer kleine plastic krukjes gezet, dus rijden we 2,5 uur met een overvolle bus. Maar wij zitten comfortabel. Om 18.00 (het is dan net donker) arriveren we in de havenstad Haiphong. Behalve een gebroken draadje van de km-teller, zijn de fietsen prima en klikken we ze in elkaar. Weg zijn we, op zoek naar een hotel. Zo zullen we vast nog heel veel rondfietsen. Het reizen is nu echt begonnen.
We vinden een prima hotel voor 13 euro met bbq restaurant tegenover. De gasbbq, midden in de tafel verzonken, wordt door een ober bediend. Als het gaar is, krijgen we het op ons bord. All you can eat. Met een fles franse wijn er bij, eten we met een grote glimlach.
Cat Ba 07-12-2013
De boot naar het eiland Cat Ba vertrekt om 9.00 uur. We kunnen ook de 11.00 uur boot nemen, maar omdat we al om 22.00 uur sliepen en 6.00 uur op waren, hebben we ruim tijd.
We onderhandelen over de prijs. Dubbel betalen voor de fietsen doen we niet. Compromis extra betalen voor 1 fiets. De fietsen gaan boven op het dek (hadden we ze niet moeten vouwen en binnen moeten zetten?). Het is een hydrofoil snelboot, zoals we kennen naar IJmuiden en van 5 jaar geleden in Saigon. Saai dat we niet op het dek kunnen.
Cat Ba is een dorpje aan een baai met veel hotels. Nu is het laagseizoen, dus overal is plek.
We fietsen langs resorts aan het strand, maar $ 40 - 70 per nacht vinden we te gortig. Dus kiezen we een hotel op de bovenste, 9e verdieping met privé balkon en uitzicht op de baai. $ 10 dollar per nacht.
We verkopen onze Nokia die we 5 jaar geleden in Vietnam kochten en kopen een luxere Nokia terug, waardoor we (als er geen wifi is) ook kunnen internetten via ons vietnamees simkaartje.
Als om 23.30 uur de karaoke die door de baai schalt, stopt, valt Jan in slaap. Bart slaapt al een uurtje ...
Cat Ba 08-12-2013
A lazy sunday. We blijven tot begin van de middag in/op bed en op het balkon. Jan stelt de nieuwe telefoon in. Bart haalt ontbijt en later koffie met bananencake en schrijft dit verslag. 's Middags naar het strand en een fietstocht langs de haven met vissersbootjes.
Het is zondag. We gaan over drie weken malariagebied in en slikken onze eerste wekelijkse malaria pil (Lariam). Traditiegetrouw deden we dit op onze vorige reizen op zondag, omdat dit een gemakkelijke dag is om te onthouden.
Haiphon 09-12-2013
We gaan weer op pad. Nu op de fiets en niet met trein, bus of vliegtuig. We hebben het gevoel dat na 10 dagen het pas echt gaat beginnen.
Hier op het eiland is het meteen stevig klimmen. Maar wat is het mooi. Klimmen met de vouwfiets gaat prima. We hebben 11 (naaf)versnellingen en met de lichtste komen we de berg wel op. Via 2 kleine pontjes en via het afschuwelijk en daardoor ook weer prachtige industrie/haven terrein bereiken we Haiphon weer. We kijken even bij een ander hotel, maar kiezen weer hetzelfde hotel van een paar dagen geleden. We eten een verse, maar ook saaie mie.
vervolg 10-12-2013
Daar zijn ze dan die prachtige kleine weggetjes over dijkjes langs de rijstvelden.
We genieten beide van het op reis zijn. Tegelijkertijd stoppen we bij een oud gebouwtje middenin de velden. Toevallig (?) komt er een oude man aan fietsen die ons uitnodigt om naar binnen te gaan. Hij heeft de sleutel. Hij biedt ons wat (drink)water aan en als we nog wat blijven opent hij nog een deur. Dit blijkt een tempeltje te zijn.
Hij steekt een wierook stokje voor ons aan en laat ons even alleen. We hebben beide onze eigen gedachtes.
Even later fietsen we langs een watermeloen stalletje. De meloen wordt voor ons in stukjes gesneden. Heerlijk. Jan krijgt een baby in zijn armen. Ach hoe zoet! Er worden foto's met hun mobieltje gemaakt (Facebook!). Ze willen niet dat we voor de meloen betalen (Jan was ook wel heel erg lief met de baby :-) )
We slapen in een afgelegen hotel met massage en sauna. Aha, we herkennen ze weer. De hoerenhotels. Bij het vorige hotel vroegen ze ons al (met gebaren, want velen spreken alleen vietnamees) hoeveel uur we de kamer wilden hebben. Bij dit hotel maken we duidelijk dat we alleen een kamer willen om te slapen en niet aan de straatkant. Het is een prima kamer met warme douche voor 5 euro. We bellen via Wifi en skype met Rietje en Philippe die in Barts huis zitten. Onze bankindentifier is kapot gegaan en nu kunnen we geen geld overmaken naar de Visakaart waar we mee pinnen. Volgens de bank waar we ook mee bellen kan het wel via de mobiele telefoon, maar dan moeten we eenmaal met een wel werkende identifier een code geven. En die ligt in Amsterdam. Dankzij Rietje lukt het.
vervolg 11-12-2013
De gps laat ons in de steek. Is het apparaat kapot of ligt het aan de kaart? Jan doet een factory reset en laadt de kaart opnieuw. Hij is hard aan het werk. We vertrekken een uur later. Als we op de kleine weggetjes fietsen blijkt dat het toch niet werkt. Bij een allervriendelijkst koffietentje met wifi test Jan of het aan het apparaat ligt door in te zoomen op de straatjes van Hanoi. Dat blijkt gelukkig goed te werken, dus heeft de Vietnam kaart geen weggetjes in dit gebied. Gelukkig hebben we ook nog de vietnamese mobiel waar via we naar google maps kunnen. Dat werkt prachtig. De eerste kilometers is het mooi fietsen, maar dan wordt het 15 km afzien omdat ze met de weg bezig zijn. Veel stof en kuilen. Fiets en rug worden op de proef gesteld (maar houden het prima!). Daarna fietsen we weer door idyllische dorpjes waar biggetjes de weg oversteken.
In een dorpje met een markt en veel winkeltjes vinden we een hotelletje, waar we ook de was laten doen. We eten in het dorp een Lau, zoals we die de eerste dag ook aten. We luisteren thuis beide met een koptelefoon op naar onze klassieke muziek, lezen nog wat, halen een biertje van het hotel en vallen om 23.00 uur in slaap.
vervolg 12-12-2013
De was is om 7.00 uur klaar. We ontbijten met een stokbroodje die Bart uit het dorp haalt en een omelet van het hotel. Zoals is elk hotel krijgen we weer een thermoskan met heet water, zodat we onze eigen (Lipton)thee kunnen maken. We fietsen weer prachtig door de rijstvelden en hebben een paar keer een pontje. Soms ligt er een soort poton brug waar je tol voor moet betalen. Als we na 50 km fietsen aan de kust komen, blijkt het stadje uitgestorven, leeg en koud. We gaan dus weer verder. Het is al 16.00 uur dus liften we bij het volgende pontje met een vrachtauto mee. Onze eerste lift. Met fiets en al zitten we in het laadruim, dus we zien niets van de weg helaas. We lachen om ons zelf.
Als het donker is om 17.30 uur worden we er langs de highway nr. 1 uitgezet, met de medeling dat het nog 25 km is naar het stadje, waarvan we dachten dat zij er ook naar toe gingen. In het donker vinden we een hotelletje. De lakens zijn vies en er ligt een flink stof overal. De vader en zoon brengen op ons verzoek schone lakens, maar echt schoon zijn ze niet. Hier ontbreekt een vrouw volgens ons ;-).
We eten simpel bij de highway en kruipen om 21.00 uur in bed.
vervolg 13-12-2013
Wakker geworden, toch nog lekker geslapen. De fietstocht vanaf het begin weer verrassend mooi, met veel ploegende boeren, lief groetende vietnamesen en vrijwel de hele route stille weggetjes. Vietnam is een paradijs voor fietsers. Jammer is dat op de gps veel kleine weggetjes nog niet te vinden zijn (goede reden om over 5 jaar terug te komen!).
Bij een pontje merken we voor het eerst dat je in deze streek flink moet onderhandelen. De vraagprijs is 10x hoger dan eerste oversteken. Maar Bart weet met flair de prijs naar 6x hoger te brengen. Betalen we nog te veel, maar ieder z'n eer. Het gebeurt ons zelf ook vaak dat we na iets gegeten te hebben even moeten rekenen. Je betaald samen 3 euro voor en maaltijd. Dat is zo'n 100.000 dong (de dong is de munteenheid hier). Maar je zit zo lekker te eten dat het net zo goed 30 euro kan zijn. Onze verwarring is dan ook soms of iets nou 100.000 dong of 1.000.000 dong is. Van de verwarring met de nullen maken gehaaide types in de toeristenindustrie hier misbruik. Wij hebben er nog lol in en hopen dat te houden. Op zoek naar ons laatste plekje aan zee, zijn we beland in een super chique resort met kamer met uitzicht op zee. Zwembad(en), sauna, jacuzzi en voor de avond een echte open haard. Want jawel het regent (nog niet echt heel hard) en het begint behoorlijk fris te worden. we eten aan het strand voor het eerst verse krab. Hoe eet je ook al weer krab? De eigenaresse doet het voor. Als we nog verse groente er bij willen, springt haar man op zijn brommertje en komt terug met bittere sla met gember die ze even wokken. Bij het afrekenen moeten we weer flink onderhandelen. Terug in het resort schrijft Bart aan dit verslag bij de openhaard, we bellen Signe om haar te feliciteren en mailen Carl terug. Hij mailde vanmorgen dat hij weer bij de KNO arts was.
Than Hoa 14-12-2013
We checken om 13.00 uur uit en fietsen 15 km over een dijk langs de rivier. Heel stil. Onverhard, dat wel. Maar de mooie omgeving maakt heel veel goed. In het stadje Than Hoa, willen we overnachten, maar voor dat we een hotel hebben gevonden, krijgt Jan een lekke achterband. Het kon op een slechter moment, want we zijn al in het centrum en gaan dus eerst even lunchen. Na de lunch springen meteen 3 mannetjes op om te helpen met het vinden van het lek in de band. Met tandenstokers (!) wordt gemarkeerd waar het lek zit.
Er blijken er twee te zijn. Een stukje ijzer wordt uit de buitenband gehaald. De mannen blijven volhouden om te helpen. Maar als ze met grof geschut de verkeerde bouten van de fiets beginnen los te draaien, vlucht Jan weg van de hulp. Om de hoek is een fietsenmaker. Samen met hem verwisseld Jan de hele binnenband. Dat is wel een gedoe met de hydraulische remmen die we hebben. Maar het lukt.
We vinden een mooi en stil hotel om de hoek en als we op zoek gaan naar een restaurant, vinden we na wat omzwervingen een zaal op de bovenste verdieping van een gebouw. Ze hebben een set-menu met 12 verschillende gerechten. Telkens komt er weer een ober langs die aan tafel eend, kip, beef of wat dan ook afsnijdt. En daar komt weer een andere salade. En dat voor een tientje p.p. inclusief drank. We laten ons verwennen.
Ninh Binh 15-12-2013
Bart haalt in de stad weer stokbrood en banaan voor op brood. Jam hebben we standaard bij ons. Met heet water van het hotel, wat je altijd krijgt, zetten we weer thee en zo kunnen we op ons eigen gemak en ritme rustig ontbijten. Het is koud vandaag (14 graden) en het regent licht. We nemen de trein. Nee, de fiets kan niet met de trein mee! Maar als Bart demonstreert dat de fiets gevouwen kan worden èn in een draagtas, dan mogen we een treinkaartje kopen. In de trein die anderhalf uur later gaat, wordt er veel gelachen als Jan van de conductrice de fietsen eerst hier en dan weer daar moet neerzetten. Uiteindelijk staan ze bij de ingang van de trein. Eigenlijk past het niet, maar we gaan er bij de volgende stop (anderhalf uur later) toch al weer uit. De bus lijkt toch handiger. Maar het is een leuk avontuur. In Ninh Binh vinden we een comfortabel hotel. Morgen wordt er veel regen en kou voorspeld, dus dan is het lekker een fijn hotel te hebben. De airco hier kan ook verwarmen. Heerlijk. Er staat ook een computer op de kamer(en dat weer voor 12 euro per nacht).Bij het avondeten slikken we onze 2e Lariam. 3 weken voor dat je een malaria-gebied in gaat, moet je wekelijk deze pil slikken. Wij verwachten over 2 weken in Laos te zijn.
vervolg 16-12-2013
Vandaag inderdaad koud (10 graden!) en veel regen. 's Morgens laten we de fietsen schoon spuiten en poetsen ze dan zelf. Jan gaat zijn remmen nog bijstellen (een erg precies priegelwerk) en Bart laat zijn snoertje van de km-teller repareren. 's Middags gaat het nog harder regenen. We blijven dus lekker op de verwarmde hotelkamer. Bart leest al de aanbevelingsbrieven die geleid hebben tot zijn benoeming tot Ridder in de orde van Oranje Nassau, nog eens door. Wat een lofuitingen allemaal. Hartverwarmend om nogmaals te lezen. Hij schrijft de briefschrijvers die hij nog niet bedankte per e-mail. Dank Marty (Spielery), Mary (ACA), Tineke (Illuster), Wilma (Toneelgroep Amsterdam), Aad (Het Hek vd Dam), Andre (improcentrum), Aukje (dramaturge), Dieter (regisseur), Ernestine (Bijlmerpark theater), Etta (Curacao), Ferdinand (Berlijn), Friso (cursist), Henk (Aruba), May Ing (Horizon Trainingen), Jody (Kubus, blindenvereniging), Koos (ROC), Marion (cursist), Carl (vader!) en Zilla (cursist en de vrouw die zorgde dat al die brieven er kwamen). We gaan even naar buiten om te lunchen. 's Avonds haalt Jan in de winkel een fles chileense wijn en eten we in het hotel. Lekker.
vervolg 17-12-2013
De zon schijnt volop en het is weer 15 graden. We blijven ook de derde nacht in dit hotel. We gaan een dagtochtje op de fiets maken naar Tam Coc waar je je door een prachtig landschap kunt laten varen.
Eerst beklimmen we nog 450 treden om een mooi uitzicht te hebben (fotomoment). Als we even later bij de bootjes aankomen, krijgt Jan het spaans benauwd. Er zijn veel toeristen, dus dat betekent straks file varen in die prachtige natuur. We doen het dus maar niet en fietsen weer terug. We nemen een klein paadje en komen door een dorpje aan een kanaal. Bij een fruitwinkeltje kopen we een mango, twee bananen, een appel en een sinasappel en vragen of ze er een fruitsalade van wil maken. Hilariteit alom. Als ze begrijpen wat we willen (engels wordt er niet gesproken en wij spreken geen vietnamees), wordt een bordje gehaald. Wij juichen dat ze het heeft begrepen. Meteen worden twee kleine stoeltjes gepakt, die wij in het zonnetje zetten. We smullen. Terug in het hotel laten we de was doen en hebben een siesta. 's Avonds eten we geitenvlees (taai) en eindigen we ergens anders, in een duister cafe met een mango-shake als toetje van onze (karige) geitenmaaltijd. We doen de warme airco nog even aan en schrijven aan dit verslag en zetten het weer online. Morgen weer op pad, richting het noord-oosten, richting de bergen.
vervolg 18-12-2013
Het is vandaag prachtig fietsen. We reizen, door vlak land en via goed gecementeerde kleine weggetjes, tusssen de rijstvelden door, langs een rivier. We fietsen vandaag 72 km. Alleen de laatste 25 km zijn erbarmelijk om te fietsen. Grote gaten in de wegen, waardoor we heel langzaam kunnen en onze fietsen en lijven het zwaar hebben.
Het wordt nog even spannend of we een hotel kunnen vinden. Er was er één, maar die zag er zo stoffig en vies uit met bovendien harde muziek, dat we toch maar op goed geluk naar het volgende dorp gefietst hebben. We belanden uiteindelijk bij donker (17.30 uur) in een dorpje halverwege Ninh Binh en Moc Chau en hebben daar een redeljke kamer (de omstandigheden in aanmerking genomen). Ze maken ook een maaltijd voor ons, maar die laten we half staan omdat het niet te eten is. We struinen in het donker door de plassen en de gaten van de "weg" en vinden uiteindelijk nog een fried rice. Met nog een extra dubbel dekbed (beetje muf :-() slapen we uiteindelijk toch nog lekker.
vervolg 19-12-2013
De hobbeltocht gaat verder via wegen die je geen wegen kan noemen. Omdat we ook weer laat dreigen te stranden, liften we het laatste stuk naar Moc Chau. Hoog in de bergen. En dus ontzettend koud. 2 graden. Geen verwarming op de kamer. Ook niet in de restauarantjes, die meestal geen deuren of ramen hebben. Je eet dus eigenlijk buiten. Lekker hoor die tropen :-)
In een winkeltje kopen we nog een paar kaarsen in een poging om het op de kamer toch nog een beetje warm te krijgen (helaas hielp het weinig, het was wel gezellig!)
vervolg 20-12-2013
Na een afdaling van 20 km zijn we weer wat lager. De zon breekt lekker door en bij een mooie koffiestop gaat de jas weer uit en overwegen we zelfs een korte broek. We liften in twee liften naar Son La. Onderweg friese koeien (inmiddels weer hoog in de bergen en fris). Tijdens een stop wijst de chauffeur ons trots op de plaatselijke lekkernij. Inderdaad verrukkelijke yoghurt met zwarte rijst. Een soort rijstepap.
In Son La vinden we een heel simpel familie hotelletje met tot onze verrassing verwarming op de kamer. Je begrijpt we zijn de hele avond de kamer niet uit geweest. Nou ja, wel wezen eten en dat was daar ook al zo lekker. Van een groepje jeugd kregen we een soort borreltje aangeboden en wat blijkt het was van graan gemaakt: jenever! Dat is lekker als het 0 graden is.
vervolg 21-12-2013
's Morgens wakker geworden (zonder kater) met het geluid van de markt die onder ons raam opgebouwd werd. Een banaantje en wat brood voor het ontbijt vonden we dus voor de deur.
We hebben vandaag een flinke etappe voor de boeg met veel bergen. Te hoog (voor ons) om te fietsen. We liften het grootste stuk tot aan Dien Bien Phu. De eerste lift is een lang stuk met een voorbeeldige chauffeur. Hij rijdt rustig en beheerst terwijl het soms behoorlijk stijl klimt en daalt. Hij spreekt geen woord engels. Op de kaart wijzen we aan waar wij naar toe gaan. Doordat hij door rijdt, begrijpen we dat hij ook naar Tuan Gaio gaat. Als we uitstappen vraagt hij geld voor de lift. We bieden hem een paar euro, maar hij wil veel meer. En dan begint het onderhandelen. Het loopt bijna uit de hand. We betalen dus uiteindelijk (we zijn dan 20 minuten verder) maar wat hij vraagt. Voor ons een klein bedrag, maar voor daar behoorlijk. Als we betaald hebben, rijdt hij terug. Was het toch een soort taxi-rit? We hadden het misschien minder op de spits moeten drijven? We twijfelen. We merken hier in het noord-westen van Vietnam dat we beter van te voren de prijs goed kunnen afspreken.
Het tweede stuk wachten we niet op een lift, maar houden we een bus aan. De vouwfietsen kunnen prachtig onder in. Over de prijs zijn we het snel eens, met veel gelach. Heerlijk. We staan ergens een half uur stil omdat er een kleine aardverschuiving in de bergen is, waardoor eerst de weg vrij gemaakt moet worden. Lange files van twee kanten, maar als de weg weer vrij is, wie mag dan als eerste rijden? Elk brommertje en elke auto en elke bus gaat als eerste! Een leuke onderbreking van de reis.
Tegen avondval komen we aan in Dien Bien Phu. We zitten nu vlak bij de grens met Laos.
Veel hotels hier, maar geen enkele met verwarming. We vinden in de restauranten straat een leuk hotel met lift. De kamer op de 5e etage is redelijk schoon, maar het is weer behoorlijk koud. We vragen weer een extra dekbed.
Điện Biên Phủ 22-12-2013
Met twee dekbedden slapen we goed, maar we willen een warmere kamer. We verkassen naar een hotel met een balkon op het zuiden. Daar zitten we heerlijk in de prikkende middagzon. Het is 16 graden. We laten de was doen, halen een lunch naar ons warme balkonnetje en fietsen nog even door het stadje en bezoeken het museum. In dit dorp/stadje is de laatste slag geweest waarna de franse kolonialisten zich overgaven in 1954.
Het is weer zondag dat betekent onze 3e Lariam tablet bij het eten. Muggen zijn we nog niet tegengekomen in deze koude tijd, maar ooit zullen we puffen en zweten en is er malaria gevaar.
Morgen verlaten we Vietnam en trekken we Laos in.
Vietnam: je fiets parkeren 23-12-2013
Een van de zorgen wat betreft onze (vouw)fietsen is waar ze te laten als we onderweg ergens iets willen bekijken of eten. Goede sloten en ergens aan vast zetten helpt. En zorgen dat er geen onderdelen aan je fiets zitten die gemakkelijk los te maken zijn (geen uitvalnaven) helpt ook. Onze gewone fietsen zijn zo hoog (63 inch) dat je daar niet zomaar mee weg komt. Een vouwfiets pak je gemakkelijker mee.
Zorg dat je fiets een goede standaard heeft. Er is vaak geen hek of boom waar je je fiets aan vast mag/kan maken.
Afbeeldingen vietnam 2013
Datum
De website is bijgewerkt in november 2024