Reisverslag maleisie 2008

Kuala Lumpur 30-11-2008

Aankomst in Kuala Lumpur. Fietsen zijn goed overgekomen. Met doos en al de fietsen in een taxi (ja we beginnen lux!) naar ons op internet geboekte hotelletje Palm LodgeHomestay. Onze harten smelten meteen. Prachtig klein familiehotelletje met douche en wc op de gang. Maar wel met arirco. We ontmoeten meteen australische en duitse reizigers. De fietsen kunnen in het tuintje onder een afdak. Na een douche (er is warm water maar koud douchen is warm genoeg) lopen we de straat uit en belanden minden in een geweldige etensmarkt vol met stalletjes op de weg. Wat tafeltjes en stoeltjes erbij. Een feest van herkenning voor ons. We waren samen 21 jaar geleden ook in Maleisie en Thailand.

Kuala Lumpur 01-12-2008

De fiets laten staan en KL ontdekt. Wat een bruisende stad. Soms een heftige regenbui waardoor het nog klammer wordt. De hoogbouw in deze stad is fascinerend, wat een architectuur. En dan daarbij weer de kleine hutjes en wilnkeltjes en overal etenskarretjes. Overal zijn massage salons. Jan doet een voetenmassage en laat zijn likdoorn uit zijn teen weghalen. Bart gaat een paar salons verder op een rug en nek massage halen. Na een heerlijk massage krijgt hij een voorstel om een chinese cupping massage te laten doen. Nooit van gehoord, maar klinkt wel goed en dat eerste half uur was ook goed. Er worden glazen bollen gehaald, verwarmd met iets van alcohol erin en op mijn rug vacuum gezogen. Zo ligt hij met 20 glazenbollen die zijn huid samen knijpen. Voelt als een lichte marteling. Maar wie weet goed voor de onderrug waar hij nog steeds last van heeft. Terug thuis schrikt Jan zich rot. Bart zijn hele lijf onder de rode vlekken. (achteraf blijkt dat die pas na twee weken, weg zijn!). We besluiten nog maar een dag te blijven.

Kuala Lumpur 02-12-2008

Lang uitgeslapen dankzij de airco. Midden in de nacht klaar wakker maar daarna weer ingeslapen. De jetlag laten we langzaam achter ons. We struinen weer door de stad. Eten lekker heet en bereiden de dag van morgen voor. Met de bus de bergen in. We kopen een busticket maar ze kunnen nog niet 100% zeggen of de fietsen mee kunnen. Waarschijnlijk wel. Maar ja ..... Morgen maar zien.

Cameron Highlands 03-12-2008

Ja het kan. Met wat betaling aan de chauffeur mogen de fietsen op de achterbank. Zo rijden we de stad uit en missen we veel autodampen en hoeven we niet zelf te klimmen. Boven in de bergen (1500 meter) is het koel. 's Avonds met 1 dekentje zelfs koud. Voor de volgende nacht vragen we een extra deken.

Cameron Highlands 04-12-2008

We drinken expresso koffie in een Starbucks filiaal. Wat een luxe. Maar ook wel heel raar zo'n amerikaanse keten tussen de hutjes en kleine restaurantjes. We doen het toch. De cakejes zijn ook heerlijk. Prachtige wandeling door de bergen op onze gympen. Motregen hindert ons niet. Als het te gortig wordt, schuilen we even onder een boom. Lekker temperatuurtje (23 graden?).

Ipoh 05-12-2008

Onze fietstocht gaat beginnen. Maar ja we zitten wel hoog in de bergen. Toch moeten we soms nog even flink klimmen. Maar de afdaling is prachtig. We fietsen (nou ja, vooral dalen) vandaag 99,3 km zegt onze afstandsmeter. We komen in een klein stadje (Ipoh) en vinden snel een hotelletje met airco en douche en wc op de kamer. We hebben niet het goedkoopste hotelletje! Luxe jongens zijn we. We betalen 60 Ringitt (13 euro) voor de kamer. Na douche informeren we bij het treinstation over de trein naar Butterworth (Penang eiland). Als we de fiets meteen halen dan sturen ze de fiets vooruit en kunnen we morgenochtend zelf mee. Er is geen 1e klas, maar nog wel plaats in de tweede klas voor een paar euro. De trein doet er een aantal uren over.

Georgetown 06-12-2008

Op het station is een prachtig houten koloniaal engels hotel, waar we op de eerste etage koffie laten bezorgen. De trein is precies op tijd. Er wordt een maleisische soapfilm gedraaid. Maar de airco staat vol aan. Iedereen heeft het koud. Bart wordt verkouden. Aangekomen vinden we onze fiesten keurig bij de Packet Parcel Office en fietsen vrolijk naar de Ferry naar de overkant waar Georgetown ligt. Dat schijnt een prachtige stad te zijn. En zo is het. Op de fiets gaan we langs vele hotelletjes in de midrange, maar veel zit vol. Toch vinden we een prachtige hoek kamer. De laatste kamer met twee kingsize bedden en eigenlijk veel te groot. Maar ja wel airco en 20 euro. We doen het dus maar en genieten er van. Na een frisse douche gaan we de stad in. In onze straat zijn inmiddels allemaal etenskarretjes komen staan. Maar we kunnen niet besluiten wat te eten (veel eten is ons ook nog te onbekend), dus lopen we naar de indische wijk waar ook weer veel stalletjes en restaurantjes staan. Maar nog niet kunnen we besluiten. Misschien eten op de 59e verdieping van het grootste gebouw van Georgetown. We slenteren er naar toe. Daar aangekomen en inmiddels ook moe en warm, blijkt het al 21.00 uur te zijn en het restaurant is dicht. Met de taxi terug naar onze straat en als we de andere kant uitlopen vinden we een prachtige avondetensmarkt die tot heel laat open blijft. Rondom zijn wel 20 verschillende stalletjes die allemaal iets anders verkopen. We halen eerst iets bij de thai en eten dan nog sate van een ander stalletje. Nog fruit toe. Zo hebben we weer voor een paar centen een heerlijk diner.

Georgetown 07-12-2008

We blijven nog een dag in deze stad. We maken een fietstocht van 30 km in de omgeving en bezoeken de botanische tuin. Na een middagslaapje, gaan we het nog eens proberen op de 59e etage. Daar zitten we prachtig met de invallende duisternis. Met een riksja terug naar het hotel. De riksja is goedkoper dan de taxi van gisteren, dus Bart besluit een fooi te geven waardoor ze even duur zijn.

Langkawi 08-12-2008

We maken zelf ons ontbijtje op de kamer. Gisteren thee, brood, jam en banaan gekocht. Het hotel heeft heet water. We zijn vroeg op want de Ferry naar Langkawi vertrekt om 8.15 uur. Fietsen kunnen op dek mee. Aangekomen blijkt het een islamitische feestdag te zijn, dus veel winkeltjes zijn dicht. We drinken koffie bij een chinees. Het is heerlijk om op reis te zijn. Wat fietsen, koffieplekje zoeken, verder fietsen. Veel 'Hello' en ' Howareyou' en 'come,come'. We fietsen weer 30 km naar een kustplaatsje met veel touristen. Veel is vol, maar we vinden toch een bungalowtje bij het strand. We nemen een duik maar de zee prikt erg. Wat is dat? Moeten onze lijven aan het zoute water wennen, kwallen??? De zee is lauw en slap. Wel redelijk schoon). Voor het eerst hangen we de klamboe die we van Anna geleend hebben, op.